KATTEKWAAD
Mitch Cartwright was een ondernemend joch die iedereen tot wanhoop dreef met zijn acties. Hij speelde op een middag in de zandbak wat hij erg leuk vond. Vooral toen het begon te regenen. Adam Cartwright kwam juist op dat moment thuis op zijn paard Sport.
“Mitch, naar binnen en de badkamer in”, zei hij tegen zijn vijfjarige zoon.
De jongen keek op en vroeg verbaasd:“Waarom?”
“Ten eerste: het regent, ten tweede: ik zeg het en ten derde: je ziet er vuil uit”, antwoordde Adam.
“Jij ziet er ook vuil uit”, reageerde de jongen.
Adam zuchtte diep
en wist even niets te zeggen. Hij steeg af en bracht Sport naar de stal. Mitch
volgde zijn vader de stal in.
Adam keek naar zijn jongen en zei:“We gaan straks samen in bad. Dan weet ik tenminste zeker dat je schoon wordt.”
“Mag ik dan niet buiten spelen van jou?”, vroeg de jongen.
“Jawel, maar niet als het regent en dan zeker niet in de zandbak. Je weet dat Hop Sing al genoeg te doen heeft in huis”, antwoordde Adam terwijl hij zijn paard verzorgde.
Dat wist Mitch maar al te goed. De Chinese kok zorgde voor hun maaltijden en het huishouden op de ranch.
Adam was klaar met het verzorgen van Sport en pakte zijn zoon op. Mitch legde zijn linkerarm om Adams nek heen. Samen liepen ze naar het grote ranchhuis toe. Ondertussen pakte Mitch plagend de zwarte hoed van zijn vader en zette die op zijn eigen hoofd.
“Is het nou echt nodig dat ik nog natter word?”, vroeg Adam klagend.
“Je moet toch in bad met mij dus nu heb je nog een reden”, antwoordde Mitch.
Weer kwam er een zucht van Adam. Hij besloot maar te zwijgen en zijn zoon zo snel mogelijk in bad te doen.
Na de uitgebreide waspartij waren vader en zoon Cartwright weer schoon.
“Papa?”, vroeg Mitch toen hij afgedroogd was.
“Ja jongen?”, vroeg Adam.
“Mag ik in de zandbak spelen?”, vroeg de jongen.
“Denk je nou echt dat je toestemming van mij krijgt om in de regen in de zandbak te spelen nu je schoon bent? Mooi niet. Je gaat maar binnen spelen. Trek je pyjama en je badjasje aan”, antwoordde Adam.
Mopperend verliet Mitch de badkamer nagekeken door zijn vader. Adam schudde het hoofd en kleedde zichzelf aan.
Ondertussen kwamen de anderen ook thuis. Mitch kwam strompelend naar beneden. Hij zag zijn opa en greep zijn kans met beide handen aan. Hij liep meteen naar de rancher.
“Opa, ik mag niet meer buiten spelen van papa. Kunt u er niet wat van zeggen?”, vroeg de jonge Cartwright.
“Ik zal het proberen maar aangezien je vader de baas is over jou heb ik vrij weinig te vertellen”, zei Ben.
“Waar wil je dan gaan spelen?”, vroeg Hoss.
“In de zandbak”, was het antwoord van zijn neefje.
“Je mag best buiten spelen maar niet in de regen en dan zeker niet in de zandbak”, reageerde Adam die net naar beneden kwam en het hele gesprek had gehoord.
“Adam, gun je zoon toch een pleziertje”, zei Little Joe sarcastisch.
“Dat gun ik hem echt wel maar ik kwam thuis toen het net begon te regenen en Mitch speelde braaf in de zandbak. Als het aan hem lag was hij gewoon buiten gebleven”, antwoordde Adam.
“Cody moet nog uitgelaten worden voor het eten”, zei Ben naar de herdershond kijkend.
“Zal ik het doen?”, bood Mitch spontaan aan en met lachende ogen.
“Leuk geprobeerd maar ik ga wel even”, zei Adam.
Hij pakte zijn jas en ging met Cody naar buiten. Ben pakte Mitch op en droeg hem naar de bank. Ze gingen zitten.
“Nu worden papa en Cody nat en kunnen ze samen in bad”, zei Mitch.
“Dan kan Adam de hele avond bezig zijn om de badkamer schoon te krijgen als hij Cody gewassen heeft”, zei Hoss plagend.
“En dan hebben wij rust”, reageerde Little Joe.
Iedereen lachte.
Na de wandeling schudde Cody zich uit op de veranda zodat Adam weer nat werd.
“Je wordt bedankt Cody”, zei zijn baas hoofdschuddend.
“Woef”, zei de hond terwijl hij kwispelde.
“Jij bent net zo erg als je baasje”, zei Adam.
Ze gingen naar binnen waar de anderen waren.
“Ben je niet nat geworden?”, vroeg Little Joe verbaasd.
“Eerst niet. Ik was wel zo verstandig om op de veranda te blijven maar Cody schudde zich uit zodat ik toch nat werd”, antwoordde Adam.
Hij wist dat hij toch geplaagd zou worden door zijn broers zolang hij voor Mitch moest zorgen en ze op de Ponderosa woonden.
THE
END