DE NACHTELIJKE DISCUSSIE

 

Elke nacht om twee uur verliet Hoss Cartwright zijn slaapkamer om zijn lege maag met voedsel te vullen. De rest van de bewoners was dan meestal in diepe slaap.

Op een zekere nacht was het weer zo ver. Hoss werd wakker van zijn knorrende maag en dat betekende maar één ding: ETEN! Hij stond op en liep zo stil mogelijk naar beneden. Heel toevallig waren Mitch en Cody ook wakker.

“Ga je mee naar beneden? Ik hoor oom Hoss op de trap”, zei de jonge Cartwright tegen de herdershond.

Ze stonden op en liepen ook naar beneden. In de woonkamer brandde zoals altijd de open haard. Mitch en Cody slopen naar de keuken waar Hoss al bezig was met zijn 3e boterham.

“Betrapt!”, zei Mitch droog.

Hoss keek zijn neefje aan alsof hij betrapt werd bij een leeggeroofde bankkluis.

“Doe zoiets nooit meer! Wat kom je doen?”, vroeg Hoss.

“We hoorden jou naar beneden gaan dus besloten we je te volgen. Kun je voor mij ook iets klaar maken?”, vroeg zijn neefje op zijn beurt.

Hoss knikte. Hij pakte een boterham en smeerde er boter op.

“Wat wil je er op hebben?”, vroeg hij.

“Kaas en daarop jam”, was het antwoord van de driejarige Mitch.

Zijn oom gaf hem een erg vreemde blik.

“Jam is lekker maar kaas niet”, zei Hoss.

“Ik vind allebei lekker maar weet je wat nog lekkerder is?”, vroeg Mitch.

“Vertel me dat eens”, zei Hoss erg nieuwsgierig.

Mitch voerde de spanning op door een poosje zijn eetgrage oom zwijgend aan te kijken. De lichtbruine ogen van Mitch werden spleetjes en om zijn mondje speelde een brede glimlach.

“Ga je me het nog vertellen of moet ik het raden?”, vroeg zijn oom ongeduldig terwijl boterham nummer 10 in zijn donkere keelgat verdween.

“Goed, ik zal het zeggen. Kaas én jam tegelijk natuurlijk”, zei Mitch lachend.

“Wat zijn we toch weer grappig zeg. Laat me niet lachen. Hier is je boterham met jam en kaas”, zei Hoss verontwaardigd.

Hij schoof het bord met de boterham naar zijn neefje. De jongen begon te eten.

“Dit is geen boterham met jam en kaas”, zei Mitch ook verontwaardigd.

“Wat dan?”, vroeg Hoss verbaasd.

“Een boterham met kaas en jam. Nu zie je de kaas én jam. Als de jam onder de kaas lag dan was het een boterham met jam en kaas. Nu niet”, legde de jongen psychologisch uit.

Hoss zuchtte even heel erg diep.

Toen zei hij:“Ik kan echt goed merken dat jij Adams zoon bent want hij redeneert ook vaak zo.”

“Zo vader, zo zoon”, sprak zijn neefje plechtig.

“Ga slapen”, zei Hoss plagend.

Mitch at vlug door en ging daarna lachend met Cody terug naar zijn kamer. Hoss volgde niet veel later.

 

THE END

 

 

RETURN TO LIBRARY